Paweł Goleń, blog

Jakieś dwa lata temu dostałem na imieniny książkę Tożsamość, której autorem jest Allan Folsom. Była nawet całkiem niezła, dlatego skusiłem się na Pojutrze. Tu już było gorzej, muszę zgodzić się z opinią, że w jego książkach jest coś z Ludluma, problem w tym, że to nie koniecznie jest komplement. Na Traktat Machiavellego skusiłem się, bo jest to kontynuacja Tożsamości (łączy je bohater, a nie wątki), jestem jednak rozczarowany. W zasadzie mógłbym to określić jako pomieszanie Spisku Akwitanii (Ludlum) z Przymierzem Ognia (Morrell). Są autorzy, którzy potrafią stworzyć wciągającą "alternatywną rzeczywistość" czy "możliwe" teorie spiskowe. Takich czytam z przyjemnością. Są też tacy, u których granice absurdu/nieprawdopodobieństwa (oczywiście w mojej prywatnej skali) zostają przekroczone... Niestety, jak na razie Folsom, w stosunku 2:1, plasuje się w tej drugiej kategorii.